برگهایی از خاطرات زندگی من : تولد

   تولد،  

 آغاز زنگی...!به امید خدا بر آن شدم که زندگیم را بنویسم تا هم از بیکاری دچار افسردگی و بیهودگی نشوم و همچنین فراز و فرود های زندگی من درسی باشد برای دیگران لذا از هر عزیزی که تقبل زحمت کرد واین مطالب را خواند تقاضا میکنم حتما نظر خود را در زمینه موضوع نوع نگارش وهر آنچه لازم میداند بفرمایند تا من به دیده منت بر ان منهج عمل نمایم . متشکرم

همراهی و همدلی

 

پیش از آنکه دین به انسانها، بینش و گرایش بدهد و به رفتارهای آنها صورت خاصی ببخشد، این انسانها هستند که بر اساس جایگاه و موقعیت تمدنی و فرهنگی و معرفت خود به دین خویش شکل می دهند.

هر کسی را بهر کاری ساختند

مقدمات مقاله ای را آماده کرده بودم تا وضعیت نیروهای اجتماعی خودمان را بررسی وتحلیل کنم و اوضاع نابسامان وبهم ریخته گروه های مرجع که موجب گسست مردم وهرج مرج فکری شده اند که با مقاله ای از آقای عبدی مواجه شدم وآن را کافی به مطلوب یافتم لذا آنرا در معرض خوانندگان وب خودگذاشتم که امیدوارم اثر مثبت داشته باشد

کیفیت انفاق مقبول

)ملاعبدالرزاق ) عارف کاشى پیرامون آیه (لن تنالوا البر حتى تنفقوا مماتحبون )گفت : هر عملى که صاحبش را به خدا نزدیک کندن (نیکى ) است و نزدیکى به خدا حاصل نمى شود، مگر به دورى جستن از آن چه که جز خداست . پس ، کسى که چیزى را دوست دارد، به همان اندازه از خدا محروم شده است و این شرک خفى است . به سبب تعلق محبتش به غیر خدا. چنان که پروردگار گفت  : من الناس من یتخذ من دون الله اندادا یحبونهم کحب الله یعنى : برخى از مردم براى خدا شریکانی قرار مى دهند و آن را آنچنان دوست مى دارند، که خدا را دوست مى دارند و (بدینسان ) خود را بدان محبت مخصوص گردانیده و به سه وجه از خداوند دور شده است . پس اگر آن محبوب را ویژه خدا کند و تصدقش کند و آن را از دست دهد، دورى از بین مى رود و نزدیکى حاصل مى شود و اگر جز این کند، حتى اگر غیر از آنچه دوست داشته است ، دو چندان صدقه کند، به نیکى نایل نخواهند شد. زیرا، خدا از شیوه انفاق او آگاهست . هر چند که دیگران آگاه نیستند.                             

شیعه از دیدگاه امام صادق (ع)

ابى اسامه زید شحّام گوید: امام صادق (ع) به من فرمود: به آنان که از من اطاعت و به سخنانم عمل مى‏کنند سلام برسان، و به آنها بگو: شما را به تقواى خداى عز و جل، و پرهیزگارى در دین، و کوشش در راه خدا، و راستى در گفتار، و برگرداندن امانت به صاحبانش، و سجده طولانى، و خوشرفتارى نسبت به همسایگان سفارش مى‏کنم، زیرا حضرت محمد (ص) به همین منظور مبعوث شده است. و به کسانى که به شما اعتماد مى‏کنند چه نیکوکار باشند یا بدکار، امانت را برگردانید زیرا رسول خدا (ص) حتى به اداى سوزن و نخ سوزن [ که ظاهرا کم ارزش مى‏باشد ] فرمان داده است، صله رحم به جا آورید و در تشییع جنازه شرکت کنید و به عیادت بیمار بروید و اداى حقوق نمایید زیرا به کسى از شما مى‏توان جعفرى مذهب گفت که در دینش متّقى، و درست گفتار و امانتدار و با مردم خوشخو باشد، و چنین شخصى با این گونه کارهایش مرا مسرور مى‏سازد، و این است روش و آیین جعفرى.اگر شیعه ما داراى این صفات نباشد برایم مایه اندوه و ننگ است، و مردم مى‏گویند: این است آیین جعفر صادق (ع)، به خدا سوگند پدرم [ امام باقر (ع) ] به من فرمود: کسى از پیروان حضرت على (ع) زینت قبیله‏اى است که از همه کس بیشتر اداکننده امانت، و برآورنده حقوق، و در گفتار و امانت از همه صادقتر باشد به گونه‏اى که اگر از هر کس در باره او سؤال شود بگویند مانند فلانى باید بود، زیرا از ما امانتدارتر و درست گفتارتر است.