همراهی و همدلی

 

پیش از آنکه دین به انسانها، بینش و گرایش بدهد و به رفتارهای آنها صورت خاصی ببخشد، این انسانها هستند که بر اساس جایگاه و موقعیت تمدنی و فرهنگی و معرفت خود به دین خویش شکل می دهند.

هر کسی را بهر کاری ساختند

مقدمات مقاله ای را آماده کرده بودم تا وضعیت نیروهای اجتماعی خودمان را بررسی وتحلیل کنم و اوضاع نابسامان وبهم ریخته گروه های مرجع که موجب گسست مردم وهرج مرج فکری شده اند که با مقاله ای از آقای عبدی مواجه شدم وآن را کافی به مطلوب یافتم لذا آنرا در معرض خوانندگان وب خودگذاشتم که امیدوارم اثر مثبت داشته باشد

کیفیت انفاق مقبول

)ملاعبدالرزاق ) عارف کاشى پیرامون آیه (لن تنالوا البر حتى تنفقوا مماتحبون )گفت : هر عملى که صاحبش را به خدا نزدیک کندن (نیکى ) است و نزدیکى به خدا حاصل نمى شود، مگر به دورى جستن از آن چه که جز خداست . پس ، کسى که چیزى را دوست دارد، به همان اندازه از خدا محروم شده است و این شرک خفى است . به سبب تعلق محبتش به غیر خدا. چنان که پروردگار گفت  : من الناس من یتخذ من دون الله اندادا یحبونهم کحب الله یعنى : برخى از مردم براى خدا شریکانی قرار مى دهند و آن را آنچنان دوست مى دارند، که خدا را دوست مى دارند و (بدینسان ) خود را بدان محبت مخصوص گردانیده و به سه وجه از خداوند دور شده است . پس اگر آن محبوب را ویژه خدا کند و تصدقش کند و آن را از دست دهد، دورى از بین مى رود و نزدیکى حاصل مى شود و اگر جز این کند، حتى اگر غیر از آنچه دوست داشته است ، دو چندان صدقه کند، به نیکى نایل نخواهند شد. زیرا، خدا از شیوه انفاق او آگاهست . هر چند که دیگران آگاه نیستند.