کیفیت انفاق مقبول

)ملاعبدالرزاق ) عارف کاشى پیرامون آیه (لن تنالوا البر حتى تنفقوا مماتحبون )گفت : هر عملى که صاحبش را به خدا نزدیک کندن (نیکى ) است و نزدیکى به خدا حاصل نمى شود، مگر به دورى جستن از آن چه که جز خداست . پس ، کسى که چیزى را دوست دارد، به همان اندازه از خدا محروم شده است و این شرک خفى است . به سبب تعلق محبتش به غیر خدا. چنان که پروردگار گفت  : من الناس من یتخذ من دون الله اندادا یحبونهم کحب الله یعنى : برخى از مردم براى خدا شریکانی قرار مى دهند و آن را آنچنان دوست مى دارند، که خدا را دوست مى دارند و (بدینسان ) خود را بدان محبت مخصوص گردانیده و به سه وجه از خداوند دور شده است . پس اگر آن محبوب را ویژه خدا کند و تصدقش کند و آن را از دست دهد، دورى از بین مى رود و نزدیکى حاصل مى شود و اگر جز این کند، حتى اگر غیر از آنچه دوست داشته است ، دو چندان صدقه کند، به نیکى نایل نخواهند شد. زیرا، خدا از شیوه انفاق او آگاهست . هر چند که دیگران آگاه نیستند.